Oferta

Metoda uwzględnia odczuwanie własnego ruchu (propriocepcję) oraz skupia się na ułatwianiu ruchu zgodnego z fizjologicznymi sposobami wykonywania jak najbardziej skutecznej czynnościowo aktywności ruchowej.

Metodę PNF stosuje się w leczeniu i rehabilitacji pacjentów z zaburzeniami w obrębie układu kostno-stawowego, mięśniowego i nerwowego, w szczególności:

– po udarach mózgu, urazach czaszkowo-mózgowych, urazach rdzenia kręgowego;

– z chorobą Parkinsona, stwardnieniem rozsianym, stwardnieniem zanikowym bocznym, chorobami móżdżku, polineuropatiami, dystrofiami mięśniowymi; skoliozami;

-po operacjach wszczepienia endoprotezy biodra lub kolana, rekonstrukcji więzadeł stawu kolanowego, po złamaniach kości;

-z zaburzeniami oddychania, połykania.

---

- Zwiń opis

Najważniejszym elementem terapii manualnej jest zebranie wywiadu oraz wnikliwe badanie pacjenta w celu ustalenia charakteru jego problemu. W terapii manualnej wykorzystuje się techniki ukierunkowane na wszystkie części układu ruchu, tkanki miękkie oraz tkankę nerwową. Efektywność terapii manualnej wynika z dokładnego badania pacjenta i leczenia jego faktycznego problemu, a nie tylko objawów.

Terapia manualna może być stosowana przy wszystkich odwracalnych zaburzeniach funkcjonalnych układu ruchu:

– bólach głowy i karku,

– bólach korzonkowych,

– rwie kulszowej,

– schorzeniach bioder oraz kończyn górnych i dolnych,

– migrenach,

– wadach postawy,

– zaburzeniach snu,

– bólach kręgosłupa.

---

- Zwiń opis

Podczas ośmiosekundowego izometrycznego napinania rozciągniętego mięśnia powinno wystąpić zmniejszenie uczucia bólu, a także uczucie rozciągania mięśnia.

Napinanie izometryczne, rozluźnianie i rozciąganie Pacjent wykonuje samodzielnie czyli siła mobilizująca i angażująca podczas wykonywania ćwiczenia wychodzi od ćwiczącego.

Stosując poizometryczną relaksację mięśni ćwiczący jest w stanie samodzielnie kontrolować aktualny zakres możliwości rozciąganego mięśnia lub grupy mięśniowej, bez ryzyka odruchowego mechanizmu obronnego na nadmierne rozciąganie, czyli obronnego kurczenia się mięśni. Osoba ćwicząca ma kontrolę nad ćwiczeniem i pewność, że wykonywane ćwiczenie nie zaszkodzi oraz jednocześnie czuje rozciąganie i rozluźnianie tego mięśnia czy grupy mięśniowej.

PiR można podzielić na dwa etapy: doraźny i długofalowy.

Doraźny – ma na celu walkę z bólem oraz innymi skutkami przeciążenia mięśni oraz tkanki łącznej np. relaksacji mięśni.

Długofalowy – zakłada przywracanie prawidłowej długości i elastyczności mięśni przykurczonych i odzyskiwanie optymalnego zakresu ruchu w stawach.

---

- Zwiń opis

Metoda zawiera rozbudowaną część diagnostyczną oraz część terapeutyczną. Przed podjęciem leczenia, Fizjoterapeuta przeprowadza z Pacjentem szczegółowy wywiad, dotyczący ewentualnych czynników sprawczych, czynników mogących przyczyniać się do pogorszenia stanu zdrowia, przebiegu choroby, dotychczasowego leczenia, a także, ocenę postawy, ocenę objawów neurologicznych, a następnie badanie funkcjonalne, które polega na wykonaniu testu powtarzanymi ruchami. Uzyskane w ten sposób informacje pozwalają na postawienie diagnozy i dobranie właściwego dla danego Pacjenta sposobu postępowania. W wielu dolegliwościach, także o charakterze przewlekłym, odpowiednio aplikowany bodziec mechaniczny – odpowiednio dobrane i wykonane ćwiczenie – usprawnia lub umożliwia prawidłowy przebieg procesów gojenia, przyczyniając się do szybszego ustępowania dolegliwości. Po ustąpieniu objawów, terapia koncentruje się na profilaktyce.

Istotą metody jest to, że pozwala ona wielu Pacjentom, samodzielnie, po odpowiednim wyedukowaniu, radzić sobie z bólem. W terapii według metody McKenziego, wykorzystuje się czynniki mechaniczne generowane siłami samego Pacjenta, jak i szeroką gamę technik manualnych. Zasadą jest, stosowanie najpierw indywidualnie dobranych ćwiczeń, a dopiero jeśli to konieczne, dodatkowo Terapii Manualnej.

Metoda Mc Kenziego bazuje na wieloletnich badaniach biomechanicznych, fizjologicznych, neurologicznych i morfologicznych, w wyniku których zdefiniowany został „wzorzec mechaniczny kręgosłupa”, pozwalający skutecznie rozpoznawać i leczyć dolegliwości bólowe kręgosłupa.

---

- Zwiń opis

Terapia punktów spustowych czasem jest też nazywana terapią mięśniowo- powięziową. Punkt spustowy to silnie podrażniona okolica w obrębie hipertonicznego pasma mięśnia szkieletowego lub powięzi mięśniowej. Punkt spustowy jest bolesny podczas palpacji i może prowadzić do specyficznych promieniujących bólów, napięć mięśniowych tych samych mięśni lub innych, a także do reakcji wegetatywnych. Punkty spustowe występują również w innych tkankach tj. skóra, tkanka tłuszczowa, ścięgna, więzadła, torebki stawowe, okostna. Takie punkty spustowe w odróżnieniu od tych mięśniowo-powięziowych nie zawsze są stałe, nie mają tą samą lokalizację i nie wywołują bólów promieniujących. W punktach spustowych wyróżniamy aktywne i ukryte punkty. Aktywny punkt spustowy wywołuje ból we wszystkich pozycjach dnia codziennego od aktywności mięśniowej poprzez stanie aż do spoczynku. Natomiast ukryty punk spustowy wykazuje bolesność poprzez palpację.

---

- Zwiń opis

Metoda ta polega na oklejaniu wybranych fragmentów ciała specjalnymi elastycznymi taśmami (plastrami).

Naklejona w odpowiedni sposób w rejonie dolegliwości taśma wykazuje działanie na kilku płaszczyznach:

• delikatne unosi skórę, wytwarzając przestrzeń pomiędzy nią a mięśniami. Powoduje to redukcję napięcia na receptory skórne, zmniejszając m.in. odczuwanie bólu będącego jednym ze wskazań do kinesiotapingu.
• nałożenie taśmy na mięśnie i wokół nich wspomaga ich pracę i zapobiega nadmiernemu napinaniu.
• tworzy przestrzeń podskórną poprawiając krążenie i drenaż limfatyczny.

Głównym zastosowaniem kinesiotapingu jest terapia pourazowa, przeciwobrzękowa oraz korekcyjna. Wśród najczęstszych wskazań do plastrowania wymieniane są m.in.

• Dolegliwości bólowe – bóle pourazowe w wyniku kontuzji lub wypadku, zespoły bólowe kręgosłupa, bóle reumatyczne i pooperacyjne
• Nadwyrężenie i napięcie mięśni – plastry przejmują część ich funkcji oraz wspomagają pracę poprzez odciążenie i normalizację napięcia. Pomocne dla sportowców oraz osób brykających się z nocnymi skurczami łydek.
• Problemy z krążeniem – odpowiednio naklejone plastry działają podobnie jak drenaż limfatyczny, wspomagając odprowadzanie limfy i poprawiają krążenie. Polecane m.in. kobietom po mastektomii lub w przypadku opuchniętych nóg (np. kobiety w ciąży).
• Walka ze zmarszczkami – regularne naklejanie taśmy na noc przed snem pomaga zapobiegać powstawaniu zmarszczek, występowaniu zmian skórnych oraz cieni pod oczami.

Taśmę nakleja się w rejonie dolegliwości przy napiętych mięśniach, minimalnie ją naciągając lub zupełnie luźno. W celu wsparcia mięśni jest ona aplikowana od przyczepu początkowego do przyczepu końcowego, natomiast w celach rehabilitacyjnych od końcowego do początkowego. Skóra przed zabiegiem powinna być czysta, bez potu i kosmetyków. Po nałożeniu taśmy trzeba ją rozetrzeć aby uaktywnić reagujący na temperaturę klej. Wskazane jest stosowanie plastrowania przynajmniej godzinę przed aktywnością ruchową lub kąpielą, aby klej uzyskał wymaganą przyczepność.

---

- Zwiń opis

Masaż jest również integralną częścią odnowy biologicznej. W masażu klasycznym wykorzystuje się następujące techniki:

– Głaskanie

Głaskanie jest stałym elementem masażu klasycznego. Ruch ten polega na spokojnym (głaskanie powierzchniowe) lub energicznym (głaskanie głębokie) ślizganiu się po powierzchni skóry bez przesuwania tkanek masowanych. Głaskanie wykonywane jest na początku i na końcu każdego zabiegu. W przypadku niektórych schorzeń, np. dolegliwości związanych z dużą bolesnością, głaskanie jest jedyną techniką, jaką może zastosować masażysta. Głaskanie odpowiada za pobudzenie układu krążenia, eliminację obrzęków oraz usunięcie złuszczonego naskórka i wydzieliny gruczołów skórnych. Przeciwwskazaniem do stosowania techniki głaskania jest II stadium choroby Bürgera.

– Rozcieranie 

Rozcieranie ma ogromną wartość leczniczą. Polega na wykonywaniu ruchów kolistych lub spiralnych, w wyniku których tkanka masowana zostaje przesunięta, rozciągnięta i roztarta. Rozcieranie stosowane jest w leczeniu stanów pourazowych: stłuczeń, skręceń, wysięków, zgrubień torebek stawowych, przykurczy, blizn, zrostów, etc. Technika ta umożliwia także likwidację narośli w tkance kostnej. Do głównych przeciwwskazań do stosowania techniki rozcierania należą: choroba Bürgera, skaza naczyniowa, stan świeżo po podaniu blokady, stan po przebytym zakrzepowym zapaleniu żył.

– Wyciskanie 

Wyciskanie jest techniką stosowaną często w masażu sportowym oraz w drenażu limfatycznym. Polega na wykonywaniu ruchu o jednakowym nasileniu po całym masowanym odcinku.

– Ugniatanie 

Ugniatanie to technika wykonywana z przyłożeniem dużej siły. Polega na chwytaniu i odciąganiu mięśni od tkanki kostnej. Ugniatanie stosuje się w celu intensywnego pobudzenia mięśni. Jest pomocne w leczeniu niedowładów porażeń neurogennych, zaników mięśniowych z nieczynności i innych chorobach mięśni. Technika ta znajduje też zastosowanie w leczeniu głębokich blizn oraz zrostów w powięziach i ścięgnach.

Głównym przeciwwskazaniem do stosowania techniki ugniatania jest skłonność do krwotoków.

– Oklepywanie 

Oklepywanie polega na szybkim, energicznym uderzaniu tkanki masowanej (poprzecznie do mięśni), przy czym istotne jest, by kontakt dłoni masażysty ze skórą pacjenta był jak najkrótszy. Oklepywanie intensywnie pobudza mięśnie, poprawia krążenie. W zależności od siły oddziaływania, oklepywanie może działać pobudzająco lub uspokajająco na tkankę nerwową.

Techniki tej nie należy stosować wobec dzieci, osób starszych oraz u pacjentów po zabiegach operacyjnych. Wśród innych przeciwwskazań wymienić też należy silny ból, wzmożone napięcie mięśniowe, żylaki, dyskopatie, osteoporozę, skoliozę, przykurcze mięśni, otyłość, niektóre choroby neurologiczne i reumatyczne.

– Wibracja

Wibracja jest techniką wykonywaną ręcznie lub przy wykorzystaniu aparatu wibracyjnego, polegającą na przekazywaniu tkankom drgań o małej amplitudzie i dużej częstotliwości. Technika ta wykorzystywana jest w leczeniu otyłości, pobudza czynności wydzielnicze gruczołów, powoduje przyrost tkanki mięśniowej. Zastosowanie znajduje także w terapiach obrzmień tkanki łącznej oraz chorób neurologicznych. Wibracjom nie należy poddawać osób cierpiących na porażenia spastyczne, a także pacjentów z chorobą Bürgera i Raynauda.

– Roztrząsanie 

Roztrząsanie polega na przekazywaniu tkankom drgań o dużej amplitudzie i małej częstotliwości. Ruchy w tej technice masażu wykonywane są w stałym tempie, zdecydowanie, w kierunku poprzecznym do włókien mięśniowych. Celem jest obniżenie napięcia mięśniowego oraz usprawnienie krążenia krwi i limfy. Roztrząsanie wspomaga też leczenie chorób układu oddechowego.

– Wałkowanie 

Wałkowanie łączy w sobie ruchy głaskania, rozcierania i ugniatania. Technikę tę wykorzystuje się przede wszystkim w masażu pleców, ramion i ud oraz w masażu sportowym.

---

- Zwiń opis

Jako narzędzia pracy stosuje się głównie palce, kostki palców, pieści, przedramię i łokieć. Masaż głęboki bardzo często rozumiany jest w sposób błędny i utożsamiany z silną oraz bolesną pracą na mięśniach. W rzeczywistości metoda ta nie wiąże się z wywieraniem mocnego nacisku na tkanki, nie wymaga od terapeuty dużej siły, natomiast może być delikatna i łagodna. Każdy ruch wykonywany jest bardzo powoli, z ogromną precyzją i odpowiednio dobraną siła nacisku. Masaż tkanek głębokich jest bardzo skuteczny i efektywny, a jego rezultaty zauważalne są już po krótkiej sesji. W pracy na tkankach głębokich podstawowym celem nie jest przyjemność, lecz zmiana struktury i ruchomości tkanek. Praca jest bardzo powolna i dokładna, co daje czas na fizjologiczną odpowiedź tkanki i jej przystosowanie do nowych warunków. Główne korzyści płynące z długotrwałego korzystania z masażu głębokiego to przede wszystkim zmniejszenie bólu, zwiększenie zakresów ruchu i stopnia rozluźnienia mięśni, poprawa postawy ciała, zwiększenie gibkości i jakości ruchu.

---

- Zwiń opis

Masaż sportowy, choć wyróżniamy kilka jego rodzajów, w każdej postaci czerpie z masażu klasycznego. Jest więc głaskanie – na początku i na końcu sesji – rozcieranie, wyciskanie, ugniatanie, oklepywanie ciała, ale z energią i siłą większą niż w przypadku masażu nieprzeznaczonego dla osób zawodowo czy bardzo często uprawiających sport. Dlatego też masażu sportowego nie można nazwać zabiegiem relaksacyjnym – bywa bolesny i nieprzyjemny, jednak należy pamiętać, że jego celem nie jest wprowadzenie masowanej osoby w stan wyciszenia czy odstresowania, a przeciwnie – to część programu treningowego sportowca. Masaż sportowy działa podobnie jak masaż izometryczny – przywraca mięśniom siłę i odpowiednią masę, pomaga je zregenerować, poprawia krążenie limfy, dotlenia skórę.

---

- Zwiń opis

Oddziałuje on na skórę, tkankę łączną, tkankę tłuszczową, mięśnie, ścięgna, więzadła, powięzi, zakończenia nerwowe w skórze, układ krwionośny i limfatyczny, a także na ośrodkowy układ nerwowy i układ hormonalny czyli na umysł i emocje człowieka. Ponieważ wywiera bezpośredni i pośredni wpływ na organizm, stanowi integralną część odnowy biologicznej. Dzięki swym licznym korzystnym efektom stosowany w profilaktyce wielu chorób. Masaż relaksacyjny składa się z serii chwytów takich jak głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, uciski i roztrząsanie. Zakończony jest zawsze długim podłużnym głaskaniem, które ma działanie uspakajające i wyciszające. Dla masażu relaksacyjnego charakterystyczne są płynne, powolne techniki wykonywane symetryczne i głęboko. Obniżają one napięcie mięśni poprzecznie prążkowanych i zmniejszają pobudliwość zakończeń nerwów czuciowych w skórze. W odróżnieniu od masażu klasycznego czy sportowego nie wykonuje się tu rozcierania poprzecznego, energicznych oklepywań czy wibracji, gdyż techniki te pobudzają układ nerwowy, a nie to jest celem tego zabiegu. W zależności od potrzeb i wskazań masaż relaksacyjny może być wykonywany niemalże na każdym obszarze ciała: grzbiecie, karku, twarzy, głowie, stopach lub na całym ciele. W przypadku masażu głowy, karku czy stóp techniki relaksacyjny terapeuta wykonuje opuszkami lub kłębami palców. Przy masowaniu dużych powierzchni ciała chwyty wykonywane są najczęściej całymi dłońmi przy użyciu środków poślizgowych. Do wykonania masażu relaksacyjnego wykorzystuje się najczęściej olejki do masażu o właściwościach relaksujących takie jak olejek lawendowy, cedrowy, ylang-ylang, geraniowy, sandałowy, różany i inne w zależności od potrzeb i upodobań pacjenta. Masaż relaksacyjny można wykonywać codziennie, a czas jego trwania wynosi od pół do około godziny w zależności od masowanego obszaru ciała.

---

- Zwiń opis

Skuteczny masaż odchudzający powinien być masażem najintensywniejszym ze wszystkich. Ugniatanie, uciskanie i oklepywanie ciała jest dość bolesne, ponieważ jego zadaniem jest rozbicie komórek tłuszczu, które znajdują się głęboko w tkance podskórnej. Można dzięki niemu wymodelować i wyszczuplić sylwetkę a także pozbyć się celulitu.

Masaż odchudzający jest jedną z podstawowych metod w terapii nadwagi. Pamiętajmy jednak, że licząc na terapię odchudzającą polegającą jedynie na biernej postawie i zastosowaniu jedynie masażu, dla wielu osób efekty będą wysoce niezadowalające.

Wykonywany jest w oparciu o całościowy masaż leczniczy, łącząc w sobie techniki masażu klasycznego i technik łącznotkankowych. Polecany jest szczególnie w celu likwidacji tkanki tłuszczowej z okolic pośladków, bioder i ud, przyczynia się również do ogólnego spadku wagi. Masaż odchudzający modelując sylwetkę, stanowi skuteczne uzupełnienie kuracji odchudzających, a zarazem ma działanie rewitalizujące.

---

- Zwiń opis

Masaż limfatyczny wykorzystuje się w leczeniu obrzęków zastoinowych, zapalnych, onkotycznych i chłonnych. Ręczny masaż limfatyczny to forma masażu wykonywana przez terapeutę. Podczas pierwszego seansu przeprowadza się wywiad, w celu określenia potrzeb pacjenta i zdecydowania o ilości i częstotliwości przyszłych seansów.

Masaż kończyn rozpoczyna się od części bliższych, a kończy na dalszych. Nie masuje się bezpośrednio węzłów chłonnych, lecz ich okolice. Techniki masażu to: głaskanie, rozcieranie klasyczne (spiralne), rozcieranie segmentarne (koliste), ugniatanie przepychające i szczypcowe lub nożycowe, uciski falujące oraz wyciskanie.

Niezwykle ważne w tej formie masażu jest jego prawidłowe wykonanie. Tempo wykonywania poszczególnych technik powinno być wolne, około 10 ruchów na minutę, aby nie doprowadzić do intensywnego rozgrzania tkanek. Zabieg zawsze powinien być on wykonany w kierunku ujść żylnych. Ważne jest również ułożenie osoby masowanej tak, by chłonka miała swobodny odpływ.

---

- Zwiń opis

Masaż bańką chińską nie jest wykorzystywany tylko w przypadku zwalczania cellulitu, rozstępów czy innych problemów kosmetycznych jak to jest powszechnie przyjęte. Masaż z jej wykorzystaniem stosuje się również w dolegliwościach mięśniowych bądź też w celu zwalczania bólów kręgosłupa.

---

- Zwiń opis